ေ၀းကြာျခင္းရဲ႕ ပရိေစၦဒ

အရင္ကအိပ္မက္
ခုေတာ့အဆိပ္တတ္လို႕
ခါးသက္ေနျပီ.......။
ခ်ိဳျမိန္ျခင္း ပ်ားရည္စက္ေတြ
ေ၀းကြာျခင္းနဲ႕အတူ ေအးစက္

မနီးစပ္တဲ့ မနက္တစ္၀က္
အနာဂါတ္နဲ႕ သပ္သပ္စီခြဲထြက္
အာရုဏ္ေတြတက္ပါေစဦး...........။

အလင္းတန္းေတြျဖတ္သန္း
ႏွစ္နာရီစာ မိုင္၆၀ဆိုတဲ့ခရီးက
ေႏြးေထြးမႈကို အုပ္ဖံုး
စကားလံုးေတြ ေပ်ာက္ဆံုး
ႏွလံုးသားကိုၾကိဳးနဲ႕ထံုး
လက္တစ္ဖက္နဲ႕ ပုတ္ထုတ္
ငါ့ကိုအရူးလိုလုပ္လို႕
မနက္ခင္းရဲ႕မနက္ခင္းေတြ အရသာပ်က္ကုန္ျပီ....။

ကေလးမ မသိဘူး.......
အေတြးစေတြရႈပ္တုန္း
လိပ္ျပာေတြေျခာက္ဦးမယ္...
ကေလးမ နားမလည္ဘူး........
စိတ္ကူးေတြေပ်ာက္တုန္္း
သံသယေတြနဲ႕ေ၀းကြာျခင္းက
ႏွလံုးသားကို ဓါးတံုးတံုးနဲ႕ လွီးဦးမယ္...
နာက်င္မႈက တဆစ္ဆစ္
လွစ္ကနဲ ထြက္သြား
အားမ်ားမ်ားနဲ႕ ဆြဲထြက္သြားပါ......
လွည့္မၾကည့္နဲ႕........
သနားျခင္းေတြ မ်က္၀န္းကထြက္မက်ခင္
နင့္အျပံဳးေတြေအာက္က
ငါရုန္းထြက္ပါရေစဦး.............။

အလွမ္းမမွီလဲ ရွိေစေတာ့
တံုးခုလို႕ ေတာင္မရေအာင္
ပုခံုးေတြဖုေနျပီ...........
ခါးေတြကိုင္းျပီး သံေယာဇဥ္ေတြ မိႈင္းကုန္ရင္ေတာင္
ငါ့အေသြးနဲ႕ ငါ့အသက္
မင္းအတြက္ ပါပဲေလ............။

{ေလတံခြန္}