ဂ်ယ္လီေလးဆို သူသိပ္ႀကိဳက္တယ္......။
ပါးေစာင္ေလးမွာ သိုသိပ္ထားတတ္တဲ့
ပီေကေလးကိုလဲ လူေရွ႕ေရာက္ရင္
တေျဖာက္ေျဖာက္နဲ႔ မႈတ္ေဖာက္တတ္ေသးတယ္.......။
"ခိုးခိုးခစ္ခစ္"
သူ မရယ္တတ္ေပမဲ့
အျပံဳးေလးတစ္ခု ႏႈတ္ခမ္းစြန္းကထြက္ျပဴက်ရင္ေတာ့
"ပါးခ်ိဳင့္ေလးနွစ္ခု" အပိုဆုအျဖစ္
ပါးျပင္မွာ လေရာင္လိုလင္းတယ္..........။
သြက္လက္ပြင့္လင္းတဲ့ ဟန္ပန္ေအာက္မွာ
ငိုရွိဳက္လြယ္တဲ့ ႏွလံုးသားနုနုကို
သနပ္ခါးေလးနဲ႔ဖံုး
သူ.....ဟန္ေဆာင္ျပံဳးေလး ျပံဳးတတ္တယ္။။။။
မိုးေရထဲမွာ............
ကေလးတစ္ေယာက္လို မိုးစက္ေတြနဲ႔ လြင့္ေမ်ာရရင္
သူ ေပ်ာ္ေနတတ္ေပမဲ့
မိုးျခိမ္းသံ လာရင္ေတာ့
ငိုမဲ့မဲ့ေလး.......ရွိဳက္ငိုခ်င္ေသးတယ္။
စိတ္ကေလး ေကာက္ရင္
ေဒါသေလးနဲ႔ ေငါက္တတ္တဲ့
သူ႕နႈတ္ခမ္းစူစူေအာက္မွာ
ရွဥ့္ကေလးနွစ္ေကာင္ ငုတ္တုတ္ေလး ထိုင္ေနတတ္တယ္။
တကယ္ပါ........တခါတေလ.......
က်ေနာ့္အေပၚ
ဆရာ လုပ္တတ္တာေလး တစ္ခုကလြဲလို႕
"သူ.......သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္"ဆိုတာ
သက္ေသျပစရာ မလိုတဲ့အခ်စ္သီအိုရီတစ္ခုေပါ့ဗ်ာ။။။။။။။။
13.12.12
မ်ိဳးကို(MS)
Posts
No comments:
Post a Comment