မိုးျပိဳျပန္ေပါ့ မသီတာ

ကမာၻလံုးတစ္ခုစာေပါ့ မသီတာ...........

မေန႕ကျဖစ္ျပီး ဒီေန႕က်ျပတ္(ပ်က္)တယ္

ေျခသည္း လက္သည္းက အစိမ္း


ကၽြန္ေတာ့္အေပၚလဲ မ်က္စိမွိတ္ထားရက္တယ္ေနာ္..........။

ေလွ်ာက္လြဲခ်က္ေတြက အထပ္ထပ္ေပါ့ မသီတာေရ.......

သိသိသာသာ ၾကီးကို ဥေပကၡာျပဳရက္ေလေတာ့လဲ ေ၀းၾကရဦးမယ္ထင္ပါရဲ႕........

ငါ့ရဲ႕ေႏြခရိုင္ေတြ ေျခယိုင္ကုန္ျပီေပါ့..................။

ငါကလဲ ေၾကာက္တတ္ ေရွ႔ဆက္ဖို႕ခက္ျပန္ေပါ့ မသီတာေရ...........

တားဆီးထားတဲ့အကာအရံ ျဖတ္ဖို႕

ငါ့လမ္းမမွန္ျပန္ေတာ့ နီးစပ္ျခင္းက လက္းတစ္ကမ္းအလိုက ပဲ လွည့္ျပန္သြားရဲ႕.....

ငါ့ေျခလွမ္းေတြ ယိမ္းယိုင္ စိတ္ေတြလဲ လက္မႈိင္ခ်ခဲ့ရေပါ့...........။

တိမ္ျပာေတြျပိဳေတာ့ ငါမိုးမိျပန္ေပါ့ မသီတာေရ..........

တကယ္က ငါ့ဘာသာမိုးစို ထီးရိပ္ကိုမခိုလိုေတာ့

၀ိုးတိုး၀ါးတားအရိပ္ေတြက ငါ့စိတ္ကိုေျခာက္လွန္႕ျပန္ရဲ႕.....

ခါးသက္သက္ေကာ္ဖီခြက္ေတြက နင့္ကို သတိရျပန္ေစေပါ့...........။

သတိရျခင္းကပဲ အစျပဳလို႕ေပါ့ မသီတာေရ............

ခ်စ္ျခင္းေတြက ပိုမိုခိုင္ျမဲ မျမင္ကြယ္ရာေသာအတိတ္ထဲကိုပဲ သြားမိျပန္ေပါ့.....

အဲ့သည့္မွာပဲ ေပ်ာ္ေမြ႕

အဲ့သည့္မွာပဲ ေပ်ာ္၍

အဲ့သည္မွာပဲ ငါေနခဲ့ျပီ မသီတာေရ.................။

{ေလတံခြန္}